słownik Łacino-Polski »
unguis w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| unguis [unguis] (3rd) M noun | kabel(potocznie, potoczny) donosiciel szpon(ornitologia, ornitologiczny) ostry, zakrzywiony pazur ptaków drapieżnych; |
| unguis | clavus noun | paznokieć(anatomia, anatomiczny) płaska rogowa osłona ostatniego członu palca małp i człowieka; |
