timon w języku polskim

Łacina	Polski
Timon noun	Tymonnoun imię męskie;
sanctimonaliter adverb	cnotliwieadverb na sposób zachowujący powściągliwość płciową pobożnieadverb w sposób pobożny świątobliwieadverb na sposób świątobliwy
sanctimonia \| sanctitas noun	świątobliwośćnoun cecha tego kto świątobliwy, tego co jest świątobliwe
stibium \| antimonium noun	antymon(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Sb i liczbie atomowej 51; noun
testimonium [testimoni(i)] (2nd) N noun	zeznanienoun dokument zawierający treść zeznania (1.1) świadectwonoun dokument urzędowo poświadczający umiejętności, wiedzę, określone zdarzenie
testimonium maturitatis noun	matura(edukacja, edukacyjny) świadectwo zdania matury (1.1) noun

Historia wyszukiwania