słownik Łacino-Polski »

singularis w języku polskim

ŁacinaPolski
singularis [singularis, singulare] noun

liczba pojedyncza(gramatyka) cecha wyrazu oznaczająca, iż odnosi się on do jednej osoby lub jednej rzeczy;
noun

singularis [singularis, singulare] adjective

niesamowityadjective
wyróżniający się, niezwykły, bardzo nietypowy