słownik Łacino-Polski »

simplicius w języku polskim

ŁacinaPolski
Simplicius noun

Symplicjusznoun
imię męskie;

simpliciter [simplicius, simplicissime] adverb

po prostuadverb
bezpośrednio, otwarcie, w sposób prosty, nie komplikując niepotrzebnie

prostoadverb
w nieskomplikowany sposób

wyłącznieadverb
wyłączając wszystko inne, wszystkich innych

zwyczajnie(potocznie, potoczny) bez trudu; po prostu
adverb

zwyczajnieadverb
w sposób zwyczajny, nie wyróżniający się niczym; przeciętnie