si w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| sicut pronoun | jakpronoun |
| sicut | quam pronoun | jakpronoun |
| sidere verb | siadaćverb |
| Sidon noun | Sydon(geografia, geograficzny) trzecie pod względem wielkości miasto Libanu, położone na wybrzeżu Morza Śródziemnego; |
| Sidonius noun | Sydoniusznoun |
| sigarellum | fistula nicotiana noun | papierosnoun |
| sigarum [sigari] (2nd) N noun | cygaronoun |
| Sigfridus noun | Zygfrydnoun |
| sigillum [sigilli] (2nd) N noun | figurkanoun herb(heraldyka, heraldyczny) dziedziczny znak szlachecki; |
| sigillum | signaculum noun | pieczęćnoun |
| Sigisbaldus noun | Sigisbaldnoun |
| Sigisbertus noun | Zygbertnoun |
| Sigismundus | Segimundus noun | Zygmuntnoun |
| siglum [sigli] (2nd) N noun | siglum(językoznawstwo, językoznawczy) skrót |
| sigma [sigmatis] (3rd) N noun | sigma(językoznawstwo, językoznawczy) nazwa osiemnastej litery alfabetu greckiego, σ; |
| signaculum [signaculi] (2nd) N noun | nieśmiertelnik(wojskowość, wojskowy) metalowy identyfikator żołnierski noszony na szyi |
| signatura noun | podpisnoun wpis(edukacja, edukacyjny) umieszczenie w dokumencie podpisu poświadczającego zaliczenie nauczanego przedmiotu |
| signum [signi] (2nd) N noun | oznakanoun oznakowanienoun znaknoun znaknoun |
| significans [significantis (gen.), significantior -or -us, significantissimus -a -u] adjective | aluzyjnyadjective doniosłyadjective |
| significo [significare, significavi, significatus] (1st) verb | oznaczaćverb znaczyćverb |
| significatio [significationis] (3rd) F noun | określenienoun znaczenienoun |
| significationem facere verb | sygnalizowaćverb |
| signum verb | migaćverb sygnowaćverb |
| signum zodiaci noun N | znak zodiaku(astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) każda z dwunastu części zodiaku, nosząca nazwę gwiazdozbioru zodiakalnego, który leżał w jej obrębie ok. 2000 lat temu; znak zodiaku(astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) symbol oznaczający znak zodiaku (1.1) |
| signum | omen noun | symbolnoun |
| silens [(gen.), silentis] adjective | cichyadjective |
| silentium [silenti(i)] (2nd) N noun | ciszanoun milczenie(rzeczownik odczasownikowy) od milczeć milczenienoun spokojność(przestarzałe, przestarzały) zacisze, ustronność, cisza, milczenie |
