ros w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| ros [roris] (3rd) M noun | rosanoun |
| rosa [rosae] (1st) F noun | dzika róża(botanika, botaniczny) ogólna nazwa wszystkich gatunków róż występujących dziko; rozeta(architektura, architektoniczny) okrągłe okno w szczytach budowli lub nad portalami, charakterystyczne dla architektury gotyckiej; rozeta(dawniej, dawny) (hutnictwo, hutniczy) zbierana z wierzchu rudy skorupka miedziana, wyprażona i wytopiona z odtleniaczem kwarcowym, stopiona powtórnie z węglem róża(botanika, botaniczny) rodzaj krzewów z rodziny różowatych; różanoun szypszyna(botanika, botaniczny) (zobacz) róża dzika |
| Rosa pendulina noun | róża alpejska(botanika, botaniczny) Rosa pendulina, gatunek krzewu należący do rodziny różowatych; |
| rosacea | acne rosacea noun | trądzik różowaty(medycyna, medyczny) przewlekła i zapalna dermatoza polegająca na występowaniu wykwitów rumieniowych, grudkowych i krostkowych; |
| Rosalia noun | Rozalianoun |
| Rosamunda noun | Rozamundanoun |
| rosarius [rosaria, rosarium] adjective | różanyadjective |
| rosarium [rosari(i)] (2nd) N noun | rozarium(ogrodnictwo, ogrodniczy) ogród lub jego część przeznaczona do hodowli róż; różaniec(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) cykl modlitw odmawianych w określonej kolejności; różaniec(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) sznur z paciorkami, służący do liczenia odmawianych modlitw lub praktyk medytacyjnych w różnych religiach |
| roseus [rosea, roseum] adjective | różowyadjective |
| Rosena noun | Roseau(geografia, geograficzny) stolica Dominiki; |
| rosmarinus [rosmarini] (2nd) M noun | rozmaryn(botanika, botaniczny) roślina z jednego z gatunków rodzaju rozmaryn (1.1) |
| Rosmarinus [rosmarini] (2nd) M noun | rozmaryn(botanika, botaniczny) Rosmarinus L., rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych; |
| Rostochium noun | Rostock(geografia, geograficzny) (administracja) miasto w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie w północno-wschodnich Niemczech; |
| Rostovia ad Tanaim noun | Rostów nad Donem(geografia, geograficzny) (administracja) miasto w południowej Rosji, nad rzeką Don, niedaleko jej ujścia do Morza Azowskiego; |
| rostrum [rostri] (2nd) N noun | dziób(zoologia, zoologiczny) rogowe zakończenie głowy u ptaków oraz niektórych innych zwierząt służące najczęściej do chwytania pokarmów; kaganiecnoun pysk(zoologia, zoologiczny) przednia część głowy zwierzęcia, część trzewioczaszki rostrum(starożytność) (marynarka) okuty dziób galery; |
| acrostichis noun | akrostych(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) utwór wierszowany, w którym początkowe litery lub słowa wersów albo zwrotek tworzą wyraz bądź zdanie; |
| Agrostemma | lolium noun | kąkol(botanika, botaniczny) Agrostemma L., roślina z rodziny goździkowatych, pospolity chwast zbożowy o purpurowoliliowych kwiatach; |
| ambrosia [ambrosiae] (1st) F noun | ambrozja(mitologia grecka) pokarm bogów zapewniający im nieśmiertelność; |
| Ambrosius noun | Ambrożynoun |
| antiheros noun | antybohater(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) fikcyjna postać posiadająca cechy negatywne, będące zaprzeczeniem cech bohatera antybohater(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) postać nieposiadająca żadnych cech heroicznych, niewyróżniająca się niczym; |
| arthrosis [arthrosis] (3rd) F noun | artretyzm(potocznie, potoczny) przewlekła choroba układu kostno-stawowego powodująca dolegliwości bólowe i zniekształcenia stawów oraz przyczyniająca się do niesprawności chorego |
| atheromatosis | atherosclerosis noun | miażdżyca(medycyna, medyczny) przewlekły proces zapalno-zwyrodnieniowy tętnic, powodujący ich stwardnienie i zwężenie ich światła; jedna z chorób cywilizacyjnych; |
| aurosus [aurosa, aurosum] adjective | złocistyadjective |
| Brosella | Bruxellae noun | Bruksela(geografia, geograficzny) stolica Belgii; |
| campter [campteros/is] noun M | zakosnoun załomnoun zgięcie(rzeczownik odczasownikowy) od zgiąć zgięcienoun |
| capparis [capparos/is] noun F | kapar(botanika, botaniczny) Capparis, drzewo, krzew lub pnącze o pojedynczych liściach i dużych, białych, kremowych lub różowych kwiatach na długich szypułach, rosnące w wielu gatunkach w strefie tropikalnej obu półkul; |
