słownik Łacino-Polski »

rebellis w języku polskim

ŁacinaPolski
rebellis [rebellis] (3rd) M
noun

buntowniknoun
osoba buntująca się, uczestnicząca w buncie

zbuntowanynoun
człowiek, który uległ buntowi

rebellis [rebellis, rebelle] adjective

powstańczyadjective
związany z powstaniem, dotyczący powstania