per se w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| per se | per se(książkowy) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) sam z siebie, sam przez się |
| persecutor [persecutoris] (3rd) M noun | prześladowcanoun |
| persequor [persequi, persecutus sum] (3rd) DEP verb | pomścićverb |
| Perseidae noun | Perseidy(astronomia, astronomiczny) rój meteorów obserwowany rokrocznie 10 sierpnia w gwiazdozbiorze Perseusza; |
| Persephonē noun | Persefona(mitologia grecka) bogini grecka, małżonka Hadesa, władczyni świata podziemnego i opiekunka dusz zmarłych; |
| Persepolis noun | Persepolis(geografia, geograficzny) (starożytność) miasto w starożytnej Persji, założone przez Dariusza I w 518 p.n.e.; |
| Perseus noun | Perseusz(astronomia, astronomiczny) gwiazdozbiór nieba północnego, w Polsce widoczny latem, jesienią i zimą; Perseusz(mitologia grecka) heros argolidzki i pogromca Meduzy, syn Zeusa i Danae oraz mąż Andromedy, po śmierci przeniesiony na firmament jako gwiazdozbiór Perseusza (2.1); Perseusz(mitologia grecka) syn Nestora |
| perseverans/ntis adjective | odpornyadjective |
| persevero [perseverare, perseveravi, perseveratus] (1st) verb | trwaćverb wytrwaćverb |
| persevērantia noun | wytrwałośćnoun |
