słownik Łacino-Polski »

omnipotēns w języku polskim

ŁacinaPolski
Omnipotēns noun

Wszechmogący(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) Bóg
noun

omnipotēns adjective

wszechmogący(książkowy) mający nieograniczoną moc, mogący wszystko
adjective