oceanus w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| oceanus [Oceani] (2nd) M noun | ocean(geografia, geograficzny) (hydrologia, hydrologiczny) rozległy obszar słonej wody, pokrywający większą część powierzchni Ziemi |
| Oceanus [Oceani] (2nd) M noun | Okeanos(mitologia grecka) bóg i uosobienie wielkiej rzeki (wielkiego morza, oceanu) otaczającej świat, najstarszy z tytanów; |
| oceanus adjective | transoceanicznyadjective |
| Oceanus Arcticus noun | Ocean Arktyczny(geografia, geograficzny) jeden z oceanów Ziemi; |
| Oceanus Atlanticus noun | Atlantyk(geografia, geograficzny) (potocznie, potoczny) (zobacz) Ocean Atlantycki Ocean Atlantycki(geografia, geograficzny) jeden z oceanów Ziemi położony pomiędzy Amerykami a Europą i Afryką; |
| Oceanus Britannicus noun | La Manche(geografia, geograficzny) kanał morski oddzielający Wielką Brytanię od Francji; |
| Oceanus Indicus noun | Ocean Indyjski(geografia, geograficzny) trzeci co do wielkości ocean Ziemi; |
| oceanus mundi noun | wszechocean(geografia, geograficzny) (hydrologia, hydrologiczny) kompleks wszystkich oceanów ziemskiego globu; |
| Oceanus Pacificus noun | Ocean Spokojny(oficjalnie) (geografia, geograficzny) największy oraz najgłębszy ocean na Ziemi; |
