słownik Łacino-Polski »

no w języku polskim

ŁacinaPolski
ceno [cenare, cenavi, cenatus] (1st)
verb

jeść kolacjęverb
spożywać wieczorny posiłek

cenotaphium [cenotaphii] (2nd) N
noun

cenotaf(książkowy) (architektura, architektoniczny) symboliczny grób, niezawierający ciała, stawiany w przypadku nieznalezienia ciała lub w celu upamiętnienia bohaterstwa zmarłego, często w miejscu jego śmierci;
noun

Chenopodium album noun

lebioda(botanika, botaniczny) zwyczajowa nazwa komosy białej
noun

chronographus [chronographi] (2nd) M
noun

annalista(historia, historyczny, historycznie) piszący annały
noun

chronologia [chronologiae] (1st) F
noun

chronologianoun
następstwo, kolejność zdarzeń

Claudianopolis | Claudiopolis noun

Kluż-Napoka(geografia, geograficzny) miasto w Rumunii, w północno-zachodnim Siedmiogrodzie;
noun

clethrionomys noun

nornica(zoologia, zoologiczny) drobny, pospolity gryzoń półkuli północnej, prowadzący głównie nocny tryb życia
noun

coenobialis

klasztornynależący do klasztoru, będący jego własnością

coenobialis adjective

klasztornyadjective
związany z klasztorem, dotyczący klasztoru

cognitio | notitia noun

wiedzanoun
ogół posiadanych wiadomości

cognitus | notus adjective

znanyadjective
taki, który jest rozpoznawany przez wiele osób

cognomen [cognominis] (3rd) N
noun

przezwiskonoun
dodatkowa nazwa nadana komuś, często o charakterze ironicznym

cognomen | gentilicium noun

nazwiskonoun
nazwa własna rodziny, do której dana osoba należy;

cognoscō verb

poznaćverb
zdobyć wiedzę o czymś zwłaszcza poprzez bezpośrednie doświadczenie

comminor [comminari, comminatus sum] (1st) DEP
verb

grozićverb
stwarzać stan niebezpieczeństwa, być niebezpiecznym, groźnym

Comum | Novocomum noun

Como(geografia, geograficzny) miasto we Włoszech, w Lombardii, stolica prowincji Como (1.3);
noun

concino [concinere, concinui, -] (3rd)
verb

harmonizowaćverb
łączyć w zgodną całość

condemno [condemnare, condemnavi, condemnatus] (1st) TRANS
verb

potępiaćverb
nie pochwalać, ganić kogoś, uznawać kogoś winnym

condemno | damno verb

obwiniaćverb
przypisywać, zarzucać komuś winę; oskarżać kogoś o zrobienie czegoś złego

conditio sine qua non noun

warunek konieczny(logika, logiczny) warunek, który, musi zostać spełniony, aby zdanie mogło być prawdziwe
noun

condono [condonare, condonavi, condonatus] (1st) TRANS
verb

ofiarowaćverb
złożyć ofiarę

prezentowaćverb
pokazywać coś

condono noun

poświęcenie(książkowy) oddawanie czegoś w ofierze; wyrzeczenie się czegoś dla czyjegoś dobra
noun

poświęcenie(książkowy) pełen bohaterstwa czyn; ofiara
noun

poświęcenie(szachy, pojęcie szachowe) celowe posunięcie, którego konsekwencją jest utrata bierki w celu uzyskania innych korzyści, np. inicjatywy, forsownego wariantu wiodącego do mata itd.
noun

ułaskawienie(potocznie, potoczny) dokument, którego podpisanie skutkuje ułaskawieniem (1.1)
noun

ułaskawienie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) całkowite lub częściowe darowanie skazanemu kary orzeczonej prawomocnie przez sąd lub zamiana takiej kary na łagodniejszą;
noun

conglutinosus [conglutinosa, conglutinosum] adjective

kleistyadjective
o właściwościach klejenia się, ciągnący się

connochaetes noun

gnu(zoologia, zoologiczny) Connochaetes, rodzaj dużych antylop z rodziny krętorogich;
noun

Conon noun

Kononnoun
imię męskie

conopium [conopi(i)] (2nd) N
noun

moskitieranoun
zasłona z gęstej siatki chroniąca przed przedostawaniem się owadów (np. do pomieszczeń);

Constantinopolis [Constantinopolis] (3rd) F
noun

Konstantynopol(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) dawna nazwa Stambułu;
noun

Stambuł(geografia, geograficzny) największe miasto Turcji, leżące nad Bosforem, na dwóch kontynentach;
noun

Constantinopolitanus adjective

konstantynopolitańskiadjective
odnoszący się do Konstantynopola, związany z Konstantynopolem

consterno | exanimo | exterreo | horrifico | perterreo | terreo verb

przestraszyćverb
wzbudzić w kimś strach, wywołać w kimś przerażenie, obawę

contamino [contaminare, contaminavi, contaminatus] (1st) TRANS
verb

zakażaćverb
powodować dostawanie się drobnoustrojów chorobotwórczych do organizmu

contechnor [contechnari, contechnatus sum] (1st) DEP
verb

knućverb
skrycie planować działania przeciw komu

contechnor noun

schematnoun
ogólny plan albo szkic

coordino [coordinare, coordinavi, coordinatus] (1st) INTRANS
verb

koordynowaćverb
kierować różnymi elementami, działaniami tak, aby zapewniać ich harmonię, najlepszą wspólną skuteczność; uzgadniać wzajemne funkcjonowanie

Coracina novaehollandiae noun

kruczyna czarnolica(systematyka) (ornitologia, ornitologiczny) Coracina novaehollandiae, gatunek ptaka z rodziny liszkojadów
noun

78910