moneta w języku polskim

Łacina	Polski
moneta [monetae] (1st) F noun	waluta(bankowość, bankowy) oficjalna jednostka monetarna danego państwa; noun walutanoun wymienialny środek płatniczy
monetalis [monetalis, monetale] adjective	monetarny(ekonomia, ekonomiczny) dotyczący pieniędzy, ich emisji, obiegu, pokrycia adjective
inflatio monetalis adjective	inflacyjny(ekonomia, ekonomiczny) dotyczący inflacji adjective
Mnemosyne \| Moneta noun	Mnemosyne(mitologia grecka) bogini i uosobienie pamięci, matka muz, jedna z tytanid; noun
nummus \| moneta noun	monetanoun metalowy krążek lub wielobok, o określonym wymiarze, wadze i wzorze plastycznym, służący jako środek płatniczy;

Historia wyszukiwania