mina w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| dominor [dominari, dominatus sum] (1st) DEP verb | królowaćverb przeważaćverb ukierunkowywaćverb |
| dominatio [dominationis] (3rd) F noun | dominacja(książkowy) przeważanie, panowanie nad czymś |
| elatio phyletica discriminatrix noun | rasizm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (społeczny) ideologia oraz wypływające z niej zachowania przyjmujące założenie wyższości niektórych ras ludzi nad innymi; |
| femina [feminae] (1st) F noun | baba(potocznie, potoczny) (rubaszny, rubasznie) lub (pogardliwie, pogardliwy) o kobiecie, żonie, partnerce życiowej samica(zoologia, zoologiczny) zwierzę płci żeńskiej |
| femina | mulier noun | kobietanoun |
| feminatus adjective | zniewieściałyadjective |
| germinalis noun | germinalnoun |
| illuminare verb | oświetlaćverb |
| indeterminatus adjective | nieokreślonyadjective |
| innominatus adjective | bezimiennyadjective |
| lamina [laminae] (1st) F noun | fornirnoun głownia(wojskowość, wojskowy) główna część broni siecznej przeznaczona do cięcia lub kłucia; klinganoun ostrzenoun |
| lamina interrasilis noun F | szablonnoun |
| lāmina noun | blaszka(botanika, botaniczny) główna, płaska cześć liścia, odpowiedzialna za pochłanianie światła i fotosyntezę lamina(geologia, geologiczny) maksymalnie kilkumilimetrowej grubości warstewka skały osadowej bądź metamorficznej odróżniająca się od sąsiednich warstewek składem, kolorem bądź innymi cechami |
| nominativus [nominativa, nominativum] adjective | mianownikowy(gramatyka) związany z mianownikiem, dotyczący mianownika |
| nominativus noun | mianownik(językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) pierwszy przypadek deklinacji, który odpowiada na pytania: kto? co?; |
| qui ventum seminat, turbinem metet | kto sieje wiatr, ten zbiera burzękto wywołuje zamęt, niezgodę, może sam paść ofiarą swoich poczynań |
| ruminare verb | przeżuwać(przenośnie, przenośnia) rozmyślać wielokrotnie na ten sam temat; przeżywać coś w sobie nieustannie |
| seminalis adjective | nasienny(anatomia, anatomiczny) dotyczący nasienia męskiego |
| semino [seminare, seminavi, seminatus] (1st) verb | zgubićverb |
| seminarium [seminarii] (2nd) N noun | seminarium(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (studencki) dom formacyjny, w którym przygotowują się kandydaci na duchownych seminarium(studencki) (edukacja, edukacyjny) zajęcia dydaktyczne dla studentów uczelni niepolitechnicznych szkółka(zdrobniale) od szkoła szkółkanoun żłobek(edukacja, edukacyjny) dzienna placówka opiekuńczo-wychowawcza, dla dzieci do trzeciego roku życia; |
| seminarista [seminaristae] (1st) M noun | seminarzysta(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (studencki) student seminarium duchownego |
| Terminalia arjuna noun | migdałecznik arjuna(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Terminalia arjuna, gatunek drzewa z rodziny trudziczkowatych, występujący w Indiach, w Mjanmie i na Sri Lance; |
| typhus abdominalis noun | dur brzuszny(medycyna, medyczny) ostra, bakteryjna choroba zakaźna wywoływana przez pałeczkę duru brzusznego (Salmonella typhi), przenoszona drogą pokarmową; |
