słownik Polsko-Łacina »

blaszka w języku łacina

PolskiŁacina
blaszka (botanika, botaniczny) element owocnika grzyba budujący jeden z typów hymenoforu;
noun

branchia [branchiae](1st) F
noun

blaszka (botanika, botaniczny) główna, płaska cześć liścia, odpowiedzialna za pochłanianie światła i fotosyntezę
noun

lāminanoun

blaszka noun
niewielki kawałek blachy

catillus [catilli](2nd) M
noun