słownik Łacino-Polski »
maeander w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| Maeander [maeandri] (2nd) M noun | meander(architektura, architektoniczny) element dekoracyjny przypominający meandrującą rzekę; meander(geografia, geograficzny) zakole rzeki przypominające literę U; |
| Maeander | Maeandrus noun | Meander(geografia, geograficzny) (hydrologia, hydrologiczny) kręta rzeka w zachodniej Turcji, przepływająca przez Frygię, Karię i Jonię; |
