słownik Łacino-Polski »
lyra w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| lyra [lyrae] (1st) F noun | lira(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) smyczkowy strunowy instrument muzyczny, posiadający trzy lub cztery struny, popularny na Krecie, Dodekanezie, w Tracji i wśród uchodźców z Azji Mniejszej lira(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) starogrecki instrument muzyczny, szarpany posiadający od czterech do dziesięciu strun; lutnia(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dawny instrument strunowy przypominający mandolinę; |
| Lyra [lyrae] (1st) F noun | Lutnia(astronomia, astronomiczny) gwiazdozbiór nieba północnego; zawiera jasną gwiazdę – Wegę; zawiera mgławicę planetarną – Pierścień; w Polsce widoczny latem i jesienią; góruje o północy w lipcu; |
