słownik Łacino-Polski »

ligare w języku polskim

ŁacinaPolski
ligare verb

podrywać(potocznie, potoczny) zagadywać inną osobę i starać się zainteresować ją sobą w celach romantycznych lub erotycznych; uwodzić
verb

ligo [ligare, ligavi, ligatus] verb

wiązaćverb
splatać, tworząc węzeł

związywaćverb
trwale łączyć końce sznurka, liny itp.

ligo [ligare, ligavi, ligatus] noun

cięgnonoun
odkształcalny element mechanizmu przenoszący wzdłużne siły rozciągające

podkład(kolejnictwo) element toru szynowego w postaci belki drewnianej, stalowej lub żelbetowej, ułożonej poprzecznie pod szynami
noun

caligo [caligare, caligavi, caligatus] noun

ciemnośćnoun
stan, w którym jest brak światła, jasności;

mgłanoun
zawiesina mikroskopijnych kropelek wody unosząca się nisko nad ziemią w postaci obłoku utrudniającego widoczność;

mroknoun
brak wystarczającej jasności, światła, ciemna szarość, która pojawia się po zachodzie słońca, zgaszeniu światła lub wypełnia słabo oświetlone miejsca

pomroka(podniośle) prawie całkowita albo zupełna ciemność
noun

obligo [obligare, obligavi, obligatus] verb

zmuszaćverb
nakłaniać kogoś do zrobienia czegoś; kazać komuś coś zrobić, wywierać nacisk/presję na kogoś