słownik Łacino-Polski »

leno w języku polskim

ŁacinaPolski
leno [lenonis] (3rd) M
noun

stręczycielnoun
człowiek trudniący się ułatwianiem nierządu

lenocinium [lenocini(i)] (2nd) N
noun

stręczycielstwonoun
przestępstwo polegające na nakłanianiu kogoś do nierządu;

pleno verb

napełniaćverb
sprawiać, że coś staje się pełne