słownik Łacino-Polski »

dubium w języku polskim

ŁacinaPolski
dubium [dubi(i)] (2nd) N
noun

podejrzenienoun
posądzenie kogoś o coś, domniemanie czyjejś winy

dubius [dubia, dubium] adjective

hipotetycznyadjective
oparty na prawdopodobieństwie, wymagający sprawdzenia

wątpliwyadjective
taki, który wzbudza wątpliwość, nie daje pewności

dubium | dubitatio | dubietas noun

wątpliwośćnoun
brak pewności co do prawdziwości, słuszności czegoś

Historia wyszukiwania