doris w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| Doris noun | Doryda(geografia, geograficzny) (starożytność) niewielka kraina położona w Grecji Środkowej w dolinie rzeki Pindos, w starożytności uważana za kolebkę Dorów; Doryda(mitologia grecka) jedna z oceanid; |
| ador [adoris] (3rd) N noun | orkisz(botanika, botaniczny) (potocznie, potoczny) Hordeum distichon L., jęczmień dwurzędowy, gatunek rośliny zbożowej z rodziny wiechlinowatych orkisz(botanika, botaniczny) (potocznie, potoczny) roślina z gatunku orkisz (1.1) orkisz(botanika, botaniczny) (potocznie, potoczny) roślina z gatunku orkisz (1.4) orkisz(botanika, botaniczny) (potocznie, potoczny) Triticum spelta L., pszenica orkisz, gatunek rośliny zbożowej z rodziny wiechlinowatych orkisznoun orkisznoun |
| ardor [ardoris] (3rd) M noun | ferwornoun zapał(książkowy) stan ogromnego podniecenia, gotowość do działania żarliwośćnoun |
| candor [candoris] (3rd) M noun | blasknoun jasnośćnoun |
| odor [odoris] (3rd) M noun | aromatnoun odór(książkowy) nieprzyjemny zapach |
| paedor [paedoris] (3rd) M noun | brudnoun |
| pudor [pudoris] (3rd) M noun | wstydnoun zażenowanienoun |
| sudor [sudoris] (3rd) M noun | pocenie(rzeczownik odczasownikowy) od pocić się posoka(łowiectwo, łowiecki) krew rannego zwierzęcia pot(fizjologia, fizjologiczny) wydzielina gruczołów potowych; |
