directio w języku polskim

Łacina	Polski
directio [directionis] noun	kieruneknoun droga, linia łącząca miejsce początku ruchu z końcem ruchu, w domyśle określająca cel
directus [directa -um, directior -or -us, directissimus -a -um] adjective	pionowyadjective prostopadły do podstawy usytuowanej poziomo uczciwy(o człowieku) szanujący własność innych ludzi, nie oszukujący (również w użyciu rzeczownikowym) adjective

Łacina

Polski

directio [directionis] noun

kieruneknoun
droga, linia łącząca miejsce początku ruchu z końcem ruchu, w domyśle określająca cel

directus [directa -um, directior -or -us, directissimus -a -um] adjective

pionowyadjective
prostopadły do podstawy usytuowanej poziomo

uczciwy(o człowieku) szanujący własność innych ludzi, nie oszukujący (również w użyciu rzeczownikowym)
adjective

Historia wyszukiwania