dicere w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| dicere verb | kazaćverb mówić(przenośnie, przenośnia) o rzeczach, zjawiskach: mieć jakieś znaczenie mówićverb mówićverb polecaćverb wypowiadaćverb |
| dicere noun | tell(archeologia, archeologiczny) typ stanowiska archeologicznego w formie ściętego wzgórza utworzonego z nawarstwiających się, wskutek długotrwałego osadnictwa, pozistałości osad ludzkich; |
| dico [dicere, dixi, dictus] verb | mówićverb nazywaćverb powiedziećverb rzec(książkowy) powiedzieć, odezwać się, zakomunikować coś |
| abdico [abdicere, abdixi, abdictus] verb | abdykować(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zrzekać się władzy monarszej; dokonywać abdykacji odmawiaćverb |
| benedico [benedicere, benedixi, benedictus] verb | błogosławić(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) udzielać błogosławieństwa |
| dedico [dedicere, dedixi, dedictus] verb | przeznaczyćverb |
| interdico [interdicere, interdixi, interdictus] verb | banować(informatyka, informatyczny) (potocznie, potoczny) stosować wobec kogoś ban, uniemożliwiając korzystanie z jakiejś usługi internetowej zabronićverb zakazać(zobacz) zakazywać |
| salutem dicere verb | przywitaćverb |
