słownik Łacino-Polski »

cunctor w języku polskim

ŁacinaPolski
cunctor [cunctari, cunctatus sum] verb

opóźniaćverb
powodować zwolnienie tempa robienia lub osiągnięcia czego

zalegaćverb
zajmować przestrzeń; pokrywać miejsce

cunctor [cunctari, cunctatus sum] noun

zwłokanoun
zwlekanie z czymś, odkładanie czegoś na później

cunctor [cunctari, cunctatus sum] adjective

długotrwałyadjective
trwający przez długi czas

smolnyadjective
nasiąknięty smołą, zawierający smołę