słownik Łacino-Polski »

cor w języku polskim

ŁacinaPolski
apīscor verb

prześladowaćverb
wyrządzać krzywdy, stale czynić przeszkody czy szykany

wyciągaćverb
osiągać, uzyskiwać

apīscor noun

obrębnoun
zakres działań, możliwości, obszar wpływów

zasięgnoun
obszar występowania lub działania jakiegoś zjawiska albo czyjegoś wpływu

Augusta Vindelicorum noun

Augsburg(geografia, geograficzny) (administracja) miasto na prawach powiatu w Niemczech, w Bawarii, historyczna stolica Szwabii;
noun

bicorniger [Bicornigeri] adjective

dwurogiadjective
mający dwa rogi

dwurożnyadjective
mający dwa rogi

Bucorvus abyssinicus noun

dzioboróg abisyński(ornitologia, ornitologiczny) Bucorvus abyssinicus, gatunek ptaka z rodziny dzioborożców występujący w Afryce;
noun

Capricornus [capricorni] noun

Koziorożec(astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) dziesiąty znak zodiaku, w którym Słońce znajduje się od 22 grudnia do 20 stycznia;
noun

Koziorożec(astronomia, astronomiczny) zodiakalny gwiazdozbiór równikowy, w Polsce widoczny latem, nisko nad horyzontem;
noun

Capricorni tropicus noun

zwrotnik Koziorożca(geografia, geograficzny) zwrotnik leżący na półkuli południowej;
noun

comprecor [comprecari, comprecatus sum] verb

błagaćverb
żarliwie, usilnie prosić

concordatum [concordati] noun

konkordat(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) układ pomiędzy Stolicą Apostolską a państwem regulujący stanowisko prawne Kościoła katolickiego w danym państwie;
noun

Concordia [concordiae] noun

Konkordia(mitologia rzymska) bogini i uosobienie zgody;
noun

concordia [concordiae] noun

zgodanoun
stan pozbawiony konfliktów czy kłótni, pojednanie

concordia res publicae parvae crescunt, discordia magnae concidunt

zgoda buduje, niezgoda rujnujewspółpraca i dobre stosunki są warunkiem koniecznym do osiągnięcia wspólnego celu

concors [concordis (gen.), concordior -or -us, concordissimus -a -um] adjective

harmonijnyadjective
płynny, rytmiczny, melodyjny

zgodnyadjective
taki, który tworzy harmonię, jest jednogłośny, jednakowy, jednolity z czymś

Concordius noun

Konkordiusznoun
imię męskie;

conspicor [conspicari, conspicatus sum] verb

dojrzećverb
zobaczyć coś niewyraźnego

conspicor [conspicari, conspicatus sum] noun

kropkanoun
małe wypełnione kółko, plamka

łysinanoun
miejsce na głowie pozbawione włosów

plamka(zdrobniale) plama
noun

spotnoun
krótki film reklamowy lub reklama w radiu

decoro [decorare, decoravi, decoratus] verb

przybieraćverb
ozdabiać czymś

upiększaćverb
czynić coś piękniejszym, dodawać ozdobniki, dekoracje

decorum [decori] noun

decorum(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) antyczna zasada właściwego zharmonizowania poszczególnych elementów dzieła literackiego, doboru formy do treści;
noun

decus [decoris] noun

dekoracjanoun
element upiększający, ozdabiający dany przedmiot, budynek lub jego wnętrze

ozdobanoun
coś, co ozdabia; dodatek upiększający coś

dedecus [dedecoris] noun

nałóg(medycyna, medyczny) chroniczna potrzeba dostarczania szkodliwych bodźców do organizmu człowieka, zwykle sprzeczna z jego wolą i intelektem;
noun

deprecor [deprecari, deprecatus sum] verb

błagaćverb
żarliwie, usilnie prosić

Dermochelys coriacea noun

żółw skórzasty(zoologia, zoologiczny) (systematyka) Dermochelys coriacea, gatunek gada z monotypowej rodziny żółwi skórzastych;
noun

discordia [discordiae] noun

dysharmonianoun
brak współbrzmienia dźwięków

niezgodanoun
brak zgody, harmonii; istnienie konfliktowych sytuacji; waśnie między kimś

Discordia [discordiae] noun

Eris(mitologia grecka) bogini i uosobienie niezgody, kłótni, sporu i rywalizacji oraz towarzyszka Aresa na polu bitwy, utożsamiana z rzymską Dyskordią;
noun

discors [(gen.), discordis] adjective

nieharmonijnyadjective
bez harmonii; pozbawiony harmonii

dēprecor verb

nagabywaćverb
natrętnie namawiać lub pytać

enascor [enascari, enatus sum] verb

powstawaćverb
zaczynać istnieć, być utworzonym, rozpoczętym

ex toto corde adverb

z całego sercaadverb
całym sobą, całkowicie, angażując wszystkie swoje uczucia

excors [(gen.), excordis] adjective

bez sensu(potocznie, potoczny) (pejoratywnie, pejoratywny) bez widocznego sensu, logiki, celu, zalet
adjective

4567