słownik Łacino-Polski »

contus w języku polskim

ŁacinaPolski
contus [conti] (2nd) M
noun

włócznianoun
ogólna nazwa długiej prostej broni drzewcowej; ; (zobacz) też włócznia w Encyklopedii staropolskiej

contusio verb

obijaćverb
ulec uszkodzeniu, uderzając o coś

śrutować(rolnictwo, rolniczy) przygotowywać śrutę
verb