słownik Łacino-Polski »
concordia w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| Concordia [concordiae] (1st) F noun | Konkordia(mitologia rzymska) bogini i uosobienie zgody; |
| concordia res publicae parvae crescunt, discordia magnae concidunt | zgoda buduje, niezgoda rujnujewspółpraca i dobre stosunki są warunkiem koniecznym do osiągnięcia wspólnego celu |
| concordia | unitas noun | zgodanoun |
