clamare w języku polskim

Łacina	Polski
clamare verb	rozdzierać(potocznie, potoczny) wydawać głośne dźwięki verb
clamo [clamare, clamavi, clamatus] verb	wołaćverb nazywać kogoś wołaćverb wzywać kogoś, kierować do kogoś głośne wołanie
clamo [clamare, clamavi, clamatus] noun	wizytanoun pobyt u kogoś jako gość w celach towarzyskich lub oficjalnych
declamo [declamare, declamavi, declamatus] verb	deklamowaćverb z ekspresją wygłaszać utwór literacki
proclamo [proclamare, proclamavi, proclamatus] verb	ogłaszać(przestarzałe, przestarzały) nadawać komuś godność, tytuł verb orzekaćverb wyrażać opinię w jakiejś sprawie

Historia wyszukiwania