cicur w języku polskim

Łacina	Polski
cicur [(gen.), cicuris] adjective	oswojonyadjective o dzikim zwierzęciu: takie, które straciło dzikość łagodnyadjective charakteryzujący się łagodnością, spokojem, brakiem gniewu lub niepokoju łagodnyadjective o smaku: słaby, taki, który nie jest pikantny; jest delikatny
cicurare verb	tresowaćverb uczyć zwierzęta samodzielnego wykonywania konkretnych czynności

Łacina

Polski

cicur [(gen.), cicuris] adjective

oswojonyadjective
o dzikim zwierzęciu: takie, które straciło dzikość

łagodnyadjective
charakteryzujący się łagodnością, spokojem, brakiem gniewu lub niepokoju

łagodnyadjective
o smaku: słaby, taki, który nie jest pikantny; jest delikatny

cicurare verb

tresowaćverb
uczyć zwierzęta samodzielnego wykonywania konkretnych czynności

Historia wyszukiwania