certus w języku polskim

Łacina	Polski
certus [certa -um, certior -or -us, certissimus -a -um] interjection	pewnie(potocznie, potoczny) potwierdzenie interjection
certus [certa -um, certior -or -us, certissimus -a -um] adjective	bezspornyadjective taki, który nie budzi wątpliwości bezsprzecznyadjective taki, który nie budzi sprzeciwu niezachwianyadjective taki, który nie zmienia swoich przekonań, nie daje się zachwiać niezaprzeczalnyadjective taki, któremu nie można zaprzeczyć, nie budzący wątpliwości pewienadjective całkowicie przekonany o słuszności pewnyadjective nie ulegający wątpliwości; taki, który niewątpliwie nastąpi przeznaczonyadjective taki, który musi się stać zdeterminowanyadjective zdecydowany, dążący do osiągnięcia swoich planów
amicus certus in re incerta cernitur	prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzieszczery przyjaciel nie opuszcza kogoś, gdy ten ma kłopoty; w nieszczęściu, niepowodzeniu okazuje się, kto jest prawdziwym przyjacielem
lacertus [lacerti] noun	jaszczurka(herpetologia, herpetologiczny) czworonożny lub beznogi gad o wydłużonym ciele, oczach uzbrojonych w powieki i mocnych szczękach; noun makrela(ichtiologia, ichtiologiczny) ryba morska z rodziny makrelowatych z rodzaju Scomber lub Scomberomorus; noun ścięgno(anatomia, anatomiczny) włóknista tkanka odpowiedzialna za przeniesienie skurczu mięśni na układ kostny; noun

Historia wyszukiwania