słownik Łacino-Polski »
cepa w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| cepa [cepae] noun | cebula(spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) jarzyna z cebuli (1.1) |
| cepaea [cepaeae] noun | rozchodnik(botanika, botaniczny) roślina z rodzaju rozchodnik (1.1) rozchodnik(botanika, botaniczny) Sedum, rodzaj rośliny z rodziny gruboszowatych, do którego należy od ~280 do ~470 gatunków występujących głównie na półkuli północnej; |
| caepa cepa noun | cebula(botanika, botaniczny) (potocznie, potoczny) cebula jadalna, Allium cepa L., roślina warzywna z rodzaju czosnkowatych o jadalnych podziemnych pędach i zielonych rurkowatych liściach; |
