cain w języku polskim

Łacina	Polski
Cain noun	Kain(biblijny) postać biblijna, syn prarodziców; noun
aethylis aminobenzoas \| aethylium p-aminobenzoicum \| aethylum aminobenzoicum \| anaesthesinum \| anaesthinum \| benzocainum noun	benzokainanoun środek miejscowo znieczulający, słabo rozpuszczalny w wodzie;
cocainum [cocaini] (2nd) N noun	kokainanoun silna, uzależniająca substancja psychotropowa uzyskiwana z krasnodrzewu pospolitego (krzewu koka), używana jako narkotyk i środek medyczny;

Historia wyszukiwania