blennus w języku polskim

Łacina	Polski
blennus [blenni] (2nd) M noun	bęcwał(pogardliwie, pogardliwy) osoba bezmyślna (i często leniwa) noun idiota(przestarzałe, przestarzały) (medycyna, medyczny) człowiek upośledzony umysłowo w stopniu znacznym noun tępak(potocznie, potoczny) (obraźliwie) osoba tępa, głupia, mało inteligentna, bezmyślna noun
stultus \| blennus adjective	głupiadjective niemądry, ograniczony intelektualnie

Łacina

Polski

blennus [blenni] (2nd) M
noun

bęcwał(pogardliwie, pogardliwy) osoba bezmyślna (i często leniwa)
noun

idiota(przestarzałe, przestarzały) (medycyna, medyczny) człowiek upośledzony umysłowo w stopniu znacznym
noun

tępak(potocznie, potoczny) (obraźliwie) osoba tępa, głupia, mało inteligentna, bezmyślna
noun

stultus | blennus adjective

głupiadjective
niemądry, ograniczony intelektualnie

Historia wyszukiwania