słownik Łacino-Polski »

binus w języku polskim

ŁacinaPolski
binus [bina, binum] noun

dublernoun
zastępca aktora w scenach wymagających szczególnych umiejętności

binus [bina, binum] adjective

binarny(informatyka, informatyczny) (matematyka, matematyczny) zapisany w dwójkowym systemie liczbowym
adjective

binarnyadjective
podwójny, złożony z dwóch części

dwukrotnyadjective
odbywający się/powtarzający się dwa razy

dwuosobowyadjective
przeznaczony dla dwóch osób, mający dwa miejsca

dwójkowyadjective
związany z liczbą dwa, dotyczący liczby dwa

binus [bina, binum] numeral

dwojakinumeral
taki, który ma dwa typy, dwie postaci, odmiany, formy

columbinus [columbini] adjective

gołębi(zoologia, zoologiczny) charakterystyczny dla gołębia, dotyczący gołębia, odnoszący się do gołębia, związany z gołębiem
adjective

galbinus [galbina, galbinum] adjective

żółtawyadjective
lekko zabarwiony na żółto, podobny do koloru żółtego; niezupełnie żółty, prawie żółty

rabbinus [rabbini] noun

rabin(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) przełożony gminy żydowskiej, uczony w prawie żydowskim;
noun

rubinus [rubini] noun

rubin(geologia, geologiczny) (mineralogia, mineralogiczny) tlenek glinu, czerwona odmiana korundu;
noun

rubinus [rubini] adjective

rubinowyadjective
mający kolor rubinu