słownik Łacino-Polski »

beatus w języku polskim

ŁacinaPolski
beatus [beati] noun

błogosławiony(kościelny) ktoś zmarły uznany przez kościół lub społeczność za godnego kultu;
noun

beatus [beati] adjective

święconyadjective
o charakterze sakralnym; taki, który został poświęcony