attenuatus w języku polskim

Łacina	Polski
attenuatus [attenuata -um, attenuatior -or -us, attenuatissimus -a -um] noun	prostaczek(książkowy) ktoś niewykształcony, ubogi noun
attenuatus [attenuata -um, attenuatior -or -us, attenuatissimus -a -um] adjective	zwyczajnyadjective taki, który niczym się nie wyróżnia, jest przeciętny, zwykły

Historia wyszukiwania