słownik Łacino-Polski »

arietō w języku polskim

ŁacinaPolski
arietō verb

taranować(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) rozbijać, niszczyć lub wyważać coś przy użyciu taranu
verb

taranować(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) uderzyć własnym pojazdem, okrętem albo samolotem obiekt wroga w celu jego uszkodzenia albo zniszczenia;
verb

arietō noun

suwak(technologia, technika, techniczny) ruchomy element przyrządu przesuwający się w prowadnicy
noun