słownik Łacino-Polski »

apus w języku polskim

ŁacinaPolski
Apus [apodis] (3rd) F
noun

Ptak Rajski(astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów południowego nieba;
noun

apus [apodis] (3rd) F
noun

jerzyk(ornitologia, ornitologiczny) Apus apus, smukły ptak, którego palce uniemożliwiają stąpanie po ziemi i siedzenie na gałęziach;
noun

apus adjective

bystronogi(rzadki, rzadko używany) poruszający się szybko
adjective

bustirapus [bustirapi] (2nd) M
noun

hiena cmentarnanoun
człowiek okradający groby;