antiae w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| antiae noun | frędzel(krawiectwo) zwisający fragment materiału przymocowany do tkaniny |
| abstantia [abstantiae] (1st) F noun | odstępnoun rozstaw(technologia, technika, techniczny) odległość między poszczególnymi, podobnymi częściami układu |
| abundantia [abundantiae] (1st) F noun | dostateknoun urodzaj(potocznie, potoczny) obfitość, duża ilość czegoś |
| arrogantia [arrogantiae] (1st) F noun | zarozumiałośćnoun |
| considerantia [considerantiae] (1st) F noun | rozwaganoun |
| Constantia [constantiae] (1st) F noun | Konstanca(geografia, geograficzny) miasto w Rumunii, port nad Morzem Czarnym, stolica okręgu; Konstancja(geografia, geograficzny) miasto w Niemczech, w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia; Konstancjanoun |
| constantia [constantiae] (1st) F noun | wytrzymałośćnoun |
| discrepantia [discrepantiae] (1st) F noun | bezsensnoun dysharmonianoun niezgodnośćnoun rozbieżnośćnoun |
| distantia [distantiae] (1st) F noun | dystansnoun oddalenienoun odległośćnoun |
| ignorantia [ignorantiae] (1st) F noun | ignorancjanoun niewiedzanoun |
| intolerantia [intolerantiae] (1st) F noun | nietolerancjanoun nietolerancjanoun |
| obstantia [obstantiae] (1st) F noun | obstrukcjanoun |
| substantia [substantiae] (1st) F noun | substancja(chemia, chemiczny) klasa przedmiotów materialnych, mających w danych warunkach jednakowe właściwości fizyczne i chemiczne, mikroskopowo zaś - identyczną budowę molekularną (cząsteczkową) |
| temperantia [temperantiae] (1st) F noun | samokontrolanoun umiarnoun |
| tolerantia [tolerantiae] (1st) F noun | tolerancjanoun |
| vigilantia [vigilantiae] (1st) F noun | czujnośćnoun dozórnoun jawanoun |
