ante w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| constanter [constantius, constantissime] adverb | ciągleadverb |
| cunctanter [cunctius, cunctissime] adverb | pomaleńkuadverb pomałuadverb |
| est avis in dextra melior, quam quattuor extra | sola avis in cavea melior, quam mille volantes | lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachulepsze coś, co jest niedoskonałe, ale pewne, dostępne niż niedostępny ideał |
| lanterna [lanternae] (1st) F noun | latarnia(architektura, architektoniczny) cylinder na górnym pierścieniu kopuły z otworami doświetlającymi wnętrze; |
| ligamentum cruciatum anterius noun | więzadło krzyżowe przednie(anatomia, anatomiczny) wewnątrzstawowe więzadło stawu kolanowego o budowie dwupęczkowej; jego uszkodzenie jest jedną z najczęstszych kontuzji u sportowców; |
| mantele [mantelis] (3rd) N noun | pieluszka(higiena, higieniczny) kawałek płótna do przewijania niemowląt ręczniknoun serwetkanoun serwetkanoun |
| mantele adjective | pieluszkowy(rzadki, rzadko używany) związany z pieluszką |
| mittere margaritas ante porcos verb | rzucać perły przed wieprzeverb |
| Montes Corcontica | Montes Gigantei noun | Karkonosze(geografia, geograficzny) pasmo górskie w Sudetach; |
| necromantia | necromantea noun | nekromancja(ezoteryka) wróżenie polegające na wywoływaniu duchów zmarłych w celu uzyskania od nich wiedzy o przyszłości; |
| oblectamenta antequadragesimalia noun | karnawałnoun |
| poliomyelitis | poliomyelitis anterior acuta noun | choroba Heinego-Medina(medycyna, medyczny) choroba, którą powoduje wirus polio, objawiająca się często porażeniem mięśni; |
| Protestantes noun F-Pl | protestantyzm(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) jeden z głównych kierunków chrześcijaństwa, składający się z wierzeń powstałych głównie na skutek ruchów reformacyjnych wewnątrz Kościoła rzymskokatolickiego rozpoczętych w XVI wieku; |
| qui capit ante molam, merito molit ante farinam | kto pierwej do młyna przyniesie, temu pierwej zmieląkto się pośpieszy, ten prędzej zyska |
| santerna noun F | boraks(mineralogia, mineralogiczny) minerał z gromady boranów, jego głównym składnikiem jest uwodniony boran sodu; |
| Suantevit | Suantouith | Suantouitus | Suantuitho noun | Świętowit(mitologia słowiańska) słowiański bóg wojny i urodzaju czczony przez plemię Ranów, którego główna świątynia znajdowała się na wyspie Rugia, na przylądku Arkona; |
