słownik Łacino-Polski »

ansa w języku polskim

ŁacinaPolski
ansa [ansae] (1st) F
noun

pretekstnoun
powód, który ukrywa rzeczywistą przyczynę

rumpel(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) najprostsze urządzenie sterowe służące do poruszania sterem jednostki pływającej, w postaci dźwigni przymocowanej do płetwy sterowej
noun

ansa ostii noun

uchwytnoun
część przedmiotu służąca do chwytania go ręką

crux ansata noun

anch(starożytność) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) egipski hieroglif symbolizujący życie;
noun

Historia wyszukiwania