aer w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| adhaereō verb | przylegaćverb |
| atmosphaera [atmosphaerae] noun | atmosfera(astronomia, astronomiczny) (meteorologia, meteorologiczny) powłoka gazowa otaczająca Ziemię lub inne ciało niebieskie; atmosferanoun |
| biosphaera [biosphaerae] noun | biosfera(ekologia, ekologiczny) zespół wszystkich istniejących na Ziemi ekosystemów, największy i najbliższy samowystarczalności układ biologiczny zamieszkiwany przez organizmy żywe |
| blogosphaera noun | blogosfera(publikatory) (społeczny) ogół blogów traktowanych jako przestrzeń społeczna i publicystyczna autorów oraz ich czytelników; |
| Bonaeropolis noun | Buenos Aires(geografia, geograficzny) miasto, stolica Argentyny; |
| caerefolium [caerefoli(i)] noun | trybula(botanika, botaniczny) Anthriscus, rodzaj roślin należący do rodziny selerowatych, o wiotkich, pierzastych liściach przypominających nać pietruszki, o zapachu anyżku; |
| caeremonia [caeremoniae] noun | respektnoun |
| caerimonia [caerimoniae] noun | ceremonia(przenośnie, przenośnia) czynność wykonywana z namaszczeniem, powagą ceremoniałnoun ceremoniarz(dawniej, dawny) zasady regulujące obchodzenie uroczystości ryt(historia, historyczny, historycznie) rodzaj system wtajemniczeń w wolnomularstwie |
| caerimonia [caerimoniae] adjective | ceremonialnyadjective ceremonialnyadjective odświętnyadjective |
| caerimōnia noun | ceremonianoun ceremoniałnoun obrzędnoun |
| caeruleus [caerulea, caeruleum] noun | błękit(chemia, chemiczny) błękitny lub niebieski barwnik, pigment; błękitna lub niebieska farba błękitnoun lazurnoun |
| caeruleus [caerulea, caeruleum] adjective | niebieskiadjective |
| caeruleus [caerulea, caeruleum] adverb | niebieskoadverb |
| Chaeronea noun | Cheronea(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) greckie miasto w zachodniej Beocji; Cheroneja(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) greckie miasto w zachodniej Beocji; |
| Chimaera noun | Chimera(mitologia grecka) fantastyczny stwór z mitologii greckiej, zwykle opisywany jako ziejący ogniem potwór z głową lwa, tułowiem kozy i ogonem węża; |
| cohaerentia [cohaerentiae] noun | koherencjanoun spójnośćnoun |
| Cyanistes caeruleus noun | sikora modra(ornitologia, ornitologiczny) Cyanistes caeruleu, Parus caeruleus, niewielki ptak z rodziny sikor, zamieszkujący część Europy, Azję Mniejszą, Iran i północną Afrykę; w Polsce pod ścisłą ochroną gatunkową; |
| diaeresis [diaeresis] noun | diereza(językoznawstwo, językoznawczy) w metryce: zbieżność granicy stopy akcentowej z granicą wyrazu; diereza(termin typograficzny) diakryt w postaci dwóch kropek umieszczanych nad literą w celu zaznaczenia jej wymowy jako część oddzielnej sylaby; |
| haereo [haerere, haesi, haesus] verb | przerywaćverb |
| haeresis [haereseos/is] noun | herezja(przenośnie, przenośnia) kontrowersyjny pogląd, odstępstwo od powszechnie przyjętych poglądów herezja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) pogląd religijny sprzeczny z dogmatami religii panującej; |
| haereseus noun | heretyk(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (teologia, teologiczny) zwolennik herezji |
| haeresiacus noun | heretyk(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (teologia, teologiczny) zwolennik herezji |
| haeresiarcha [haeresiarchae] noun | herezjarcha(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) założyciel lub przywódca ruchu religijnego uznanego za heretycki przez denominację, z której ruch ten się wydzielił; |
| haereticus [haeretici] noun | heretyk(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (teologia, teologiczny) zwolennik herezji |
| haereticus [haeretici] adjective | heretycki(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) dotyczący heretyka, herezji |
| haereō verb | przykleićverb |
