ānus w języku polskim
| Łacina | Polski |
|---|---|
| ānus noun | odbytnica(anatomia, anatomiczny) końcowy odcinek jelita grubego ssaków; |
| arcānus adjective | sekretnyadjective tajemnyadjective |
| Cartesiānus adjective | kartezjański(matematyka, matematyczny) związany z prostokątnym (ortogonalnym) układem współrzędnych kartezjańskiadjective |
| Cartusiānus noun | kartuz(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zakonnik z zakonu założonego przez św. Brunona z Kolonii; |
| cōnstantīnopolītānus noun | konstantynopolitańczyknoun |
| cōtīdiānus adjective | dziennyadjective potoczny(językoznawstwo, językoznawczy) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) taki, którego używa się na co dzień, w zwykłej rozmowie; potoczny(książkowy) zwykły, codzienny, pospolity, powszechny, popularny |
| insulānus noun | wyspiarznoun |
| montānus baculus noun | alpensztok(turystyka, turystyczny) żerdź o długości od 1,5 do ponad 2,5 metra, zaopatrzona z jednej strony w grot, używana przez turystów wędrujących po górach; |
| neāpolītānus noun | neapolitańczyknoun |
| neāpolītānus adjective | neapolitańskiadjective |
| oppidānus noun | miastowy(potocznie, potoczny) osoba z miasta mieszczanin(przestarzałe, przestarzały) mieszkaniec miasta |
| pelecānus noun | pelikanica(ornitologia, ornitologiczny) samica pelikana |
| plānus noun | bemol(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) znak graficzny obniżający nutę o półton; |
| plānus adjective | kategorycznyadjective zwietrzały(przenośnie, przenośnia) taki, który stracił świeżość, ważność, moc, (i tym podobne, i temu podobne) |
| plānus adverb | grubo(akustyka, akustyczny) mając niski ton |
| profānus adjective | laicki(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) niezwiązany z religią świeckiadjective |
| samānus noun | szaman(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wśród niektórych ludów azjatyckich, np. u Eskimosów i Indian, człowiek uważany za pośrednika między duchami, bóstwami, demonami a ludźmi, osoba o nadprzyrodzonej mocy, czarodziej i znachor pierwotnej religii szamanizmu; |
| silānus noun | garłacz(architektura, architektoniczny) dekoracyjne zakończenie rynny dachowej, rozpowszechnione w budownictwie gotyku i renesansu; rzygacz(architektura, architektoniczny) dekoracyjne zakończenie rynny lub odprowadzenia wody z dachu w postaci figurki lub głowy zwierzęcia, człowieka, potwora itp.; |
| suburbānus adjective | peryferyjnyadjective podmiejskiadjective |
| tabānus noun | bąk(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Tabanus, jedna z muchówek; |
| urbānus adjective | sofistykowanyadjective urbanistycznyadjective wyrafinowanyadjective |
| vānus adjective | bezcelowyadjective bezpodstawnyadjective |
