Polska | Tyska |
---|---|
wy druga osoba liczby mnogiej, rodzaj męskoosobowy i niemęskoosobowy | |
wybaczalny adjective który można wybaczyć | verzeihlich [verzeihlicher; am verzeihlichsten]Adjektiv |
wybaczać verb dawać przebaczenie, odpuszczać winę | verzeihen [verzieh; hat verziehen]Verb |
wybaczenie noun | die Verzeihung [der Verzeihung; —]Substantiv |
wybaczyć verb aspekt dokonany od: wybaczać | aufgebenVerb |
wybawca noun ktoś, kto wybawia od czegoś; broni, ratuje, chroni kogoś przed czymś | der Retter [des Retters; die Retter]Substantiv |
wybawiciel noun osoba, która wybawia | der Erlöser [des Erlösers; die Erlöser]Substantiv |
wybebeszać | |
wybicie od bramki noun | der Abstoß [des Abstoßes; die Abstöße]Substantiv |
wybieg noun miejsce, po którym poruszają się modelki podczas pokazu mody | der Laufsteg [des Laufsteg(e)s; die Laufstege]Substantiv |
wybielacz (chemia, chemiczny) środek chemiczny służący do wybielania m.in. tkanin, urządzeń sanitarnych lub zębów; noun | Bleichmittel | BleicheSubstantiv |
wybielać verb czynić bielszym | die Tünche [der Tünche; die Tünchen]Verb |
wybielić verb | tünchen [tünchte; hat getüncht]Verb |
wybieralny adjective mogący zostać wybranym | wählbarAdjektiv |
wybieranie impulsowe | |
wybieranie pulsowe | |
wybierać verb dokonywać wyboru | wählen [wählte; hat gewählt]Verb |
wybierać verb powoływać kogoś na jakieś stanowisko poprzez głosowanie | |
wybijać (medycyna, medyczny) powodować przemieszczenie narządu lub części ciała poza fizjologiczne miejsce verb | |
wybijać (metaloznawstwo, metalurgia) produkować monety, odznaki lub biżuterię przy pomocy uderzeń właściwym przedmiotem, modelując metal i / lub ozdabiając czym verb | prägen [prägte; hat geprägt]Verb |
wybijać (sport, sportowy) nadawać kierunek piłce, bili lub krążkowi celem umieszczenia w danym polu czy punkcie verb | das schießen [des Schießens; die Schießen]Verb |
wybijać (technologia, technika, techniczny) o przyrządach wskazywać czas, rytm, takt, tempo lub liczbę czego verb | schlagen [schlug; hat/ist geschlagen]Verb |
wybijać (technologia, technika, techniczny) uderzając jakimś przedmiotem, robić otwór albo wnękę verb | herausschlagenVerb |
wybijać verb sprawiać, że ktoś nie jest w stanie powrócić do przerwanej czynności lub stanu | reißen [riss; hat/ist gerissen]Verb |
wybijać verb uderzając w coś, powodować wypadnięcie tego, co znajduje się w środku | |
wybijać verb zabijać jak najwięcej | ausrotten [rottete aus; hat ausgerottet]Verb |
wybitnie adverb bardzo, szczególnie, niezwykle | beträchtlich [beträchtlicher; am beträchtlichsten]Adverb |
wybitnie adverb w sposób wybitny, wyborny, pierwszorzędny | besondersAdverb |
wybitność noun cecha tego, co wybitne | die Auszeichnung [der Auszeichnung; die Auszeichnungen]Substantiv |
wybitny adjective wybijający się ponad przeciętność, górujący nad otoczeniem, nieprzeciętny, niezwykle uzdolniony | |
wybity | |
wybiórczy (biologia, biologiczny) (technologia, technika, techniczny) wybierający w sposób selektywny adjective | wählerisch [wählerischer; am wählerischsten]Adjektiv |
wybić (sport, sportowy) odbić się verb | abhauen [hieb ab/haute ab; ist abgehauen/abgehaut]Verb |
wybić verb awansować, wyróżnić się | das herausragenVerb |
wybić verb o zegarze: biciem oznajmić godzinę | StrikeVerb |
wybić verb uderzając, odtworzyć rytm | GrundschlagVerb |
wybić verb uformować wzór na metalowym obiekcie (lub cały obiekt) uderzeniem w niego | prägen [prägte; hat geprägt]Verb |
wybić verb zniszczyć szybę w oknie | der Anbruch [des Anbruch(e)s; die Anbrüche]Verb |
wybladły adjective | fahl [fahler; am fahlsten]Adjektiv |
wyblakły adjective taki, który stracił intensywność światła lub barw | verblichenAdjektiv |