wiąz betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| wiąz (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Ulmus L., drzewo lub krzew strefy umiarkowanej, należące do rodziny wiązowatych; noun | die Ulme [der Ulme; die Ulmen]Substantiv |
| wiąz górski | |
| wiązadło (anatomia, anatomiczny) błona lub pasmo wytrzymałej tkanki łącznej łączące kości między sobą lub wzmacniające ruchome połączenia między kośćmi (stawy) noun | das Ligament [des Ligament(e)s; die Ligamente]Substantiv |
| wiązadło (pospolicie) coś, co służy do wiązania noun | das Band [des Band(e)s; die Bänder]Substantiv |
| wiązanie (budownictwo) sposób ułożenia kamieni lub cegieł w murze; noun | das Gerippe [des Gerippes; die Gerippe]Substantiv |
| wiązanie noun splatanie czegoś poprzez tworzenie węzłów | die Bindung [der Bindung; die Bindungen]Substantiv |
| wiązanie atomowe phrase | die Atombindung [der Atombindung; die Atombindungen]Phrase |
| wiązanie chemiczne (chemia, chemiczny) każde trwałe połączenie dwóch atomów; noun | chemische BindungSubstantiv |
| wiązanie jonowe | |
| wiązanie kowalencyjne (chemia, chemiczny) rodzaj wiązania chemicznego; noun | kovalente Bindung | Atombindung | Elektronenpaarbindung | homöopolare BindungSubstantiv |
| wiązanie kowalentne phrase | die Atombindung [der Atombindung; die Atombindungen]Phrase |
| wiązanie wodorowe | |
| wiązanka noun pęk związanych razem kwiatów | der Blumenstrauß [des Blumenstraußes; die Blumensträuße]Substantiv |
| wiązać (wojskowość, wojskowy) angażować obce oddziały w walkę, uniemożliwiając ich wykorzystanie w innym miejscu verb | binden [band; hat gebunden]Verb |
| wiązać verb być substancją, elementem zespalającym coś z czymś | binden [band; hat gebunden]Verb |
| wiązać verb jednoczyć ze sobą ludzi | |
| wiązać verb krępować kogoś za pomocą sznura | binden [band; hat gebunden]Verb |
| wiązać verb pakować w chustę związując jej końce | binden [band; hat gebunden]Verb |
| wiązać verb splatać, tworząc węzeł | binden [band; hat gebunden]Verb |
| wiązać verb twardnieć, tężeć, tracić elastyczność | |
| wiązać verb tworzyć ciąg logiczny prowadzący od czegoś do czegoś, kojarzyć | |
| wiązać verb tworzyć wiązanie chemiczne | binden [band; hat gebunden]Verb |
| wiązać verb zobowiązywać do czegoś | |
| wiązać verb łączyć przedmioty razem, używając sznura | binden [band; hat gebunden]Verb |
| wiązać koniec z końcem verb dawać radę finansowo | |
| wiązać się phrase | liieren [liierte; hat liiert]Phrase |
| wiązać stułą (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (przestarzałe, przestarzały) udzielać ślubu kościelnego verb | das Jawort gebenVerb |
| wiązka noun pewna liczba jednakowych, zwykle podłużnych przedmiotów, ułożonych razem i związanych; | das Bund [des Bund(e)s; die Bünde|Bunde]Substantiv |
| wiązka noun światło lub cząstki biegnące w jednym kierunku | Bündel Kegel | StrahlSubstantiv |
| wiązówka błotna (botanika, botaniczny) Filipendula ulmaria L., gatunek leczniczej i ozdobnej byliny z rodziny różowatych; noun | MädesüßSubstantiv |
| azozwiązek | |
| granica kraju związkowego noun | die Landesgrenze [der Landesgrenze; die Landesgrenzen]Substantiv |
| kraj związkowy (administracja) (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nazwa części składowej federacji w Niemczech i Austrii; noun | das Bundesland [des Bundesland(e)s; die Bundesländer/Bundeslande]Substantiv |
| nawiązać verb | anknüpfen [knüpfte an; hat angeknüpft]Verb |
| nawiązywać verb o relacjach wytwarzać obustronnie pozytywne więzi | der Ruck [des Ruck(e)s; die Rucke]Verb |
| nawiązywać verb przyczepiać wiązaniem coś do czegoś | anbringen [brachte an; hat angebracht]Verb |
| nawiązywać verb przywoływać jako wzór | beziehen [bezog; hat bezogen]Verb |
| nawiązywać verb zaczynać lub wznawiać kontakt, stosunki | begründen [begründete; hat begründet]Verb |
| niezobowiązujący adjective | unverbindlich [unverbindlicher; am unverbindlichsten]Adjektiv |
| obowiązany adjective mający obowiązek do robienia czegoś | verpflichtetAdjektiv |
