Polska | Tyska |
---|---|
stan (administracja) odrębna jednostka administracyjna niektórych państw federacyjnych; noun | Staat | ZustandSubstantiv |
stan (historia, historyczny, historycznie) (socjologia, socjologiczny) grupa społeczna w okresie od średniowiecza do XVIII w.; noun | der Stand [des Stand(e)s; die Stände]Substantiv |
stan noun sytuacja, stopień czegoś, poziom sprawności w danej chwili; nastrój | Zustand | StandSubstantiv |
stan cywilny (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zespół cech określających osobę fizyczną w świetle obowiązujących norm prawa cywilnego; noun | der Familienstand [des Familienstand(e)s; —]Substantiv |
stan gotowości noun | die Einsatzbereitschaft [der Einsatzbereitschaft; —]Substantiv |
stan nadzwyczajny (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) szczególny reżim prawny, który służy odwróceniu lub umniejszeniu skutków szczególnych zagrożeń, jeżeli zwykłe środki konstytucyjne są niewystarczające; noun | der Ausnahmezustand [des Ausnahmezustand(e)s; die Ausnahmezustände]Substantiv |
stan podgorączkowy (medycyna, medyczny) stan, w którym temperatura ciała człowieka wynosi od 37,1 do 38 stopni; noun | subfebrilSubstantiv |
stan rzeczy | |
stan szlachecki phrase | der Adelsstand [des Adelsstand(e)s; die Adelsstände]Phrase |
stan wojenny (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ograniczenie swobód i praw obywateli na skutek zewnętrznych zagrożeń państwa; noun | der Ausnahmezustand [des Ausnahmezustand(e)s; die Ausnahmezustände]Substantiv |
stan wyjątkowy (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ograniczenie swobód i praw obywateli na skutek wewnętrznych zagrożeń państwa; noun | der Notstand [des Notstand(e)s; die Notstände]Substantiv |
stan zdrowia verb | Befinden [befand; hat befunden]Verb |
stand-up (teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) komediowy występ sceniczny w formie monologu; noun | Stand-up-ComedySubstantiv |
standard (językoznawstwo, językoznawczy) standard literacki, język standardowy; noun | der Standard [des Standards; die Standards]Substantiv |
standard noun powszechne kryterium określające poziom usług lub towarów spełniających podstawowe wymagania; | der Standard [des Standards; die Standards]Substantiv |
standardowy (językoznawstwo, językoznawczy) mieszczący się w normach mowy ogólnonarodowej adjective | standardmäßigAdjektiv |
standardowy adjective typowy, przeciętny, mało oryginalny | gewöhnlich [gewöhnlicher; am gewöhnlichsten]Adjektiv |
standardowy adjective zgodny z określonym standardem, normą (i tym podobne, i temu podobne) | standardmäßigAdjektiv |
standaryzacja noun proces wprowadzania jednakowych norm w danej dziedzinie (najczęściej w przemyśle) | die Standardisierung [der Standardisierung; die Standardisierungen]Substantiv |
stangret noun prywatny woźnica powożący końmi | DriverSubstantiv |
stanik noun | der BH [des BH(s); die BH(s)] (Kurz für Büstenhalter)Substantiv |
Stanisław noun imię męskie; | StanislausSubstantiv |
Stanisławów (historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) Iwano-Frankiwsk na Ukrainie; noun | StanislauSubstantiv |
stanowczo adjective | grundsätzlich [grundsätzlicher; am grundsätzlichsten]Adjektiv |
stanowczo adverb w sposób stanowczy, zdecydowanie | fest [fester; am festesten]Adverb |
stanowczy adjective | ausdrücklich [ausdrücklicher; am ausdrücklichsten]Adjektiv |
stanowczy adjective taki, który potrafi podjąć kategoryczną decyzję, pozbawiony wahań i wątpliwości | entschlossen [entschlossener; am entschlossensten]Adjektiv |
stanowisko noun miejsce wykonywania czynności, miejsce postoju, pobytu | Stelle | StellungSubstantiv |
stanowisko noun pozycja w hierarchii zawodowej | Stelle | StellungSubstantiv |
stanowisko noun punkt widzenia, sposób rozumienia czegoś | der Standpunkt [des Standpunkt(e)s; die Standpunkte]Substantiv |
stanowisko pracy noun | der Arbeitsplatz [des Arbeitsplatzes; die Arbeitsplätze]Substantiv |
stanowić verb być zasadniczym powodem, czynnikiem decydującym | |
stanowić verb składać się na coś, tworzyć coś | bilden [bildete; hat gebildet]Verb |
stanowy (administracja) związany ze stanem adjective | das Bundesland [des Bundesland(e)s; die Bundesländer/Bundeslande]Adjektiv |
stanu wolnego adjective | alleinstehendAdjektiv |
Stany noun | der Staat [des Staat(e)s; die Staaten]Substantiv |
Stany Zjednoczone (geografia, geograficzny) państwo w Ameryce Północnej ze stolicą w Waszyngtonie; noun | Vereinigte Staaten | Vereinigte Staaten von AmerikaSubstantiv |
Stany Zjednoczone Ameryki (geografia, geograficzny) państwo w Ameryce Północnej ze stolicą w Waszyngtonie; noun | Vereinigte Staaten von AmerikaSubstantiv |
stanąć verb | aufpflanzen [aufgepflanzt; hat aufgepflanzt]Verb |
stanąć verb o budowlach: zostać zbudowanym gdzieś | erigiertVerb |