przy betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| przywiązać verb | anknüpfen [knüpfte an; hat angeknüpft]Verb |
| przywiązanie noun oddanie, uczucie, sentyment, skłonność, więź | der Anhang [des Anhang(e)s; die Anhänge]Substantiv |
| przywiązywać verb przytwierdzać do czegoś sznurem, liną | anbinden [band an; hat angebunden] (an mit Dativ)Verb |
| przywiązywać verb wzbudzać coraz większą sympatię u kogoś | binden [band; hat gebunden]Verb |
| przywiązywać wagę verb uważać coś za ważne, istotne, znaczące; nadawać czemuś duże znaczenie | |
| przywieszka (filatelistyka) arkusik przylegający do znaczka pocztowego bez wydrukowanego waloru pieniężnego; noun | die Aufschrift [der Aufschrift; die Aufschriften]Substantiv |
| przywieźć verb przy pomocy pojazdu lub narzędzia na kołach (ewentualnie kółkach) dostarczyć coś lub umożliwić komuś przybycie w dane miejsce | bringen [brachte; hat gebracht] (auf mit Akkusativ)Verb |
| przywieźć do domu verb | heimbringen [brachte heim; hat heimgebracht]Verb |
| przywilej (książkowy) szczególne uprawnienie, prawo korzystania ze szczególnych względów w jakimś zakresie; noun | das Privileg [des Privileg(e)s; die Privilegien, die Privilege]Substantiv |
| przywilej korzyści (sport, sportowy) zasada w piłce nożnej nakazująca sędziemu nieprzerywanie gry po faulu, gdy drużyna sfaulowana utrzymuje się przy piłce lub jest w korzystniejszej sytuacji niż przeciwnik; noun | der Vorteil [des Vorteil(e)s; die Vorteile]Substantiv |
| przywitać verb aspekt dokonany od: witać | begrüßen [begrüßte, hat begrüßt]Verb |
| przywłaszczać verb zabierać bezprawnie cudzą własność lub przyznawać sobie prawo do czegoś | anpassen [passte an, hat angepasst] (Dativ / an mit Akkusativ)Verb |
| przywłaszczyć verb włączyć cudzą własność do swojego majątku. | anpassen [passte an, hat angepasst] (Dativ / an mit Akkusativ)Verb |
| przywódca noun osoba, która przewodzi innym dzięki swojemu autorytetowi lub posiadanej władzy | Anführer | FührerSubstantiv |
| przywództwo | |
| przywództwo noun przewodzenie kimś lub czymś | die Führung [der Führung; die Führungen]Substantiv |
| przywoływać verb | beschwören [beschwor/beschwur; hat beschworen] (Akkusativ)Verb |
| przywozić verb przyjeżdżając gdzieś, przekazywać wieść | angebenVerb |
| przywozić verb wioząc, dostarczać jakąś, rzecz lub kogoś do jakiegoś miejsca | bringen [brachte; hat gebracht] (auf mit Akkusativ)Verb |
| przywozić do domu verb | heimbringen [brachte heim; hat heimgebracht]Verb |
| przywra noun | der Saugwurm [des Saugwurm(e)s; die Saugwürmer]Substantiv |
| przywracać verb doprowadzać do pierwotnego czy poprzedniego stanu lub wprowadzać na nowo | reaktivieren [reaktivierte; hat reaktiviert]Verb |
| przyziemie noun pomieszczenie poniżej poziomu gruntu | das Erdgeschoss [des Erdgeschosses; die Erdgeschosse] (Ungültige Schreibung: Erdgeschoß)Substantiv |
| przyziemny adjective będący przy powierzchni ziemi | Hausarrest gebenAdjektiv |
| przyziemny adjective dotyczący zwykłych spraw, codziennych potrzeb | alltäglich [alltäglicher; am alltäglichsten]Adjektiv |
| przyznać verb | gewähren [gewährte; hat gewährt]Verb |
| przyznawać verb potwierdzać jakiś fakt odnośnie siebie samego | |
| przyznawać verb przydzielać coś komuś, dawać | |
| przyzwalać verb okazywać zgodę na coś | gestatten [gestattete; hat gestattet]Verb |
| przyzwoicie adverb w sposób przyzwoity | anständig [anständiger; am anständigsten]Adverb |
| przyzwoitka (dawniej, dawny) starsza osoba towarzysząca młodej kobiecie dla przyzwoitości, pilnująca przestrzegania norm moralnych noun | begleiten [begleitete; hat begleitet]Substantiv |
| przyzwoitość noun przestrzeganie dobrych obyczajów i norm etycznych | |
| przyzwoity adjective porządny, dobrze się prowadzący, zachowujący się dobrze, porządnie, właściwie | anständig [anständiger; am anständigsten]Adjektiv |
| przyzwolenie noun pozwolenie, zgoda na coś | die Zustimmung [der Zustimmung; die Zustimmungen]Substantiv |
| przyzwyczaić verb | gewöhnen [gewöhnte; hat gewöhnt] (an mit Akkusativ)Verb |
| przyzwyczajać verb stopniowo powodować przyjmowanie czegoś za zwykłe, a nawet potrzebne; uczyć z czasem traktowania kogoś normalnie albo wywoływać potrzebę obecności tej osoby; kształtować nawyki | gewöhnen [gewöhnte; hat gewöhnt] (an mit Akkusativ)Verb |
| przyzwyczajać verb zaczynać traktować jako zwyczajne, a nawet potrzebne; nabierać przyzwyczajenia | sich gewöhnenVerb |
| przyzwyczajenie noun to do czego ktoś się przyzwyczaił | Angewohnheit | GewohnheitSubstantiv |
| przyzywać verb | beschwören [beschwor/beschwur; hat beschworen] (Akkusativ)Verb |
| adiutant przyboczny noun | der Flügeladjutant [des Flügeladjutanten; die Flügeladjutanten]Substantiv |
