Polska | Tyska |
---|---|
Norma noun imię żeńskie; | das Winkelmaß [des Winkelmaßes; die Winkelmaße]Substantiv |
norma noun ogólnie przyjęta zasada; | die Norm [der Norm; die Normen]Substantiv |
norma językowa (językoznawstwo, językoznawczy) sposób realizacji określonego systemu językowego zgodny ze zwyczajem panującym w danej wspólnocie komunikatywnej; noun | die Sprachnorm [der Sprachnorm; die Sprachnormen]Substantiv |
norma prawna noun | das Gesetz [des Gesetzes; die Gesetze]Substantiv |
normalizacja noun doprowadzenie czegoś do normalnego stanu | die Normalisierung [der Normalisierung; die Normalisierungen]Substantiv |
normalizacja noun opracowanie i wprowadzenie norm w zakresie danych czynności | die Normalisierung [der Normalisierung; die Normalisierungen]Substantiv |
normalizować verb doprowadzać do normalnego stanu | normalisieren [normalisierte; hat normalisiert]Verb |
normalizować verb opracowywać oraz wprowadzać jednolite normy w danej dziedzinie | |
normalizować verb powracać do normalnego stanu | |
normalnie adverb w sposób normalny, standardowo | das normal [des Normals; die Normale]Adverb |
normalność noun cecha tego, co normalne; brak dziwactw | die Normalität [der Normalität; —]Substantiv |
normalny (chemia, chemiczny) odnoszący się do stężenia normalnego, określający stężenie normalne adjective | das normal [des Normals; die Normale]Adjektiv |
normalny adjective zgodny z normą, uchodzący za taki, jaki powinien być | das normal [des Normals; die Normale]Adjektiv |
Norman phrase | der Normanne [des Normannen; die Normannen]Phrase |
Normandczyk noun mężczyzna z Normandii | NordmannSubstantiv |
Normandia (historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) kraina historyczna w północnej Francji; noun | die Normandie [der Normandie; —]Substantiv |
normandzki adjective związany z Normandią, dotyczący Normandii, pochodzący z Normandii | der Normanne [des Normannen; die Normannen]Adjektiv |
normański adjective związany z Normanami, dotyczący Normanów | der Normanne [des Normannen; die Normannen]Adjektiv |
normatywność noun cecha tego, co normatywne; | NormativitätSubstantiv |
normatywny (językoznawstwo, językoznawczy) określający zewnętrzne normy bądź zalecenia językowe adjective | normativ [normativer; am normativsten]Adjektiv |
normatywny adjective określający obowiązujące normy | normativ [normativer; am normativsten]Adjektiv |
normotwórca noun osoba, która ustanawia normy, prawidła, wytyczne (i tym podobne, i temu podobne) | VerordnerSubstantiv |
normotwórstwo (rzadki, rzadko używany) ustanawianie norm, prawideł, wytycznych (i tym podobne, i temu podobne) noun | RechtssetzungSubstantiv |
normować verb ustalać normy | regeln [regelte; hat geregelt]Verb |
nornica (zoologia, zoologiczny) drobny, pospolity gryzoń półkuli północnej, prowadzący głównie nocny tryb życia noun | RötelmäusSubstantiv |
nornica ruda | |
nornik (zoologia, zoologiczny) niewielki eurazjatycki gryzoń z podrodziny karczowników noun | WühlmausSubstantiv |
nornik phrase | die Feldmaus [der Feldmaus; die Feldmäuse]Phrase |
nornik bury | |
nornik zwyczajny (zoologia, zoologiczny) Microtus arvalis Pallas, gryzoń z rodziny chomikowatych występujący w Eurazji poza strefą tropikalną; noun | die Feldmaus [der Feldmaus; die Feldmäuse]Substantiv |
Nortumbria (historia, historyczny, historycznie) średniowieczne królestwo anglosaskie; noun | NordumbrienSubstantiv |
Norweg noun człowiek narodowości norweskiej, obywatel Norwegii, mieszkaniec Norwegii | der Norweger [des Norwegers; die Norweger]Substantiv |
Norwegia (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Europie ze stolicą w Oslo; noun | das NorwegenSubstantiv |
norweski noun język urzędowy Norwegii; | Norwegisch | norwegischSubstantiv |
norweski adjective odnoszący się do państwa Norwegia lub Norwegów | norwegisch | NorwegischAdjektiv |
norweskojęzyczny adjective spisany, stworzony w języku norweskim | norwegischsprachigAdjektiv |
norweskojęzyczny adjective taki, którego mieszkańcy posługują się językiem norweskim | norwegischsprachigAdjektiv |
norweskojęzyczny adjective taki, który posługuje się językiem norweskim | norwegischsprachigAdjektiv |
Norweżka noun kobieta lub dziewczyna narodowości norweskiej lub obywatelka Norwegii | die Norwegerin [der Norwegerin; die Norwegerinnen]Substantiv |
norymberczyk noun mieszkaniec Norymbergi | der Nürnberger [des Nürnbergers; die Nürnberger]Substantiv |