Polsk-Tysk ordbok »

las betyder på tyska

PolskaTyska
górnośląski (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (historia, historyczny, historycznie) dotyczący Górnego Śląska, związany z Górnym Śląskiem, pochodzący z Górnego Śląska, właściwy Górnemu Śląskowi
adjective

oberschlesischAdjektiv

Górny Śląsk (geografia, geograficzny) część Śląska należąca obecnie do Polski i Czech;
noun

OberschlesienSubstantiv

grecki klasyczny noun

das altgriechisch [des Altgriechisch(s); —] (Verwandte Form: Altgriechische)Substantiv

gulasz (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) rodzaj mięsnego ragoût;
noun

das der Gulasch [des Gulasch(e)s; die Gulasche, die Gulaschs]Substantiv

hałas noun
głośne, uciążliwe dźwięki;

der Lärm [des Lärm(e)s; —]Substantiv

hałaśliwie adverb
wywołując hałas

geräuschvoll | laut | lärmend | wild | übermütigAdverb

hałaśliwy adjective
powodujący hałas

lärmigAdjektiv

hałasować verb

lärmen [lärmte; hat gelärmt]Verb

hiperpłaszczyzna (matematyka, matematyczny) (geometria) n-1-wymiarowa hiperpowierzchnia w przestrzeni euklidesowej (rodzaj nijaki)-wymiarowej; odpowiednik płaszczyzny w takiej przestrzeni;
noun

HyperebeneSubstantiv

Holaszowice (geografia, geograficzny) wieś w Czechach, w kraju południowoczeskim, znana z zachowanego średniowiecznego układu urbanistycznego;
noun

HollschowitzSubstantiv

hulaszczy adjective

bacchantisch [bacchantischer; am bacchantischsten]Adjektiv

iglasty (botanika, botaniczny) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) związany z roślinami, których liście mają formę igieł
adjective

Nadel-Adjektiv

imię własne noun

der Eigenname [des Eigennamens; die Eigennamen]Substantiv

instrument dęty blaszany phrase

das Blechblasinstrument [des Blechblasinstrument(e)s; die Blechblasinstrumente]Phrase

janowiec miotlasty plant name

der Besenginster [des Besenginsters; —]plant name

kamizelka odblaskowa

Sicherheitsweste

kaplica klasztorna

Klosterkapelle

klasa (botanika, botaniczny) jednostka podziału świata roślin
noun

KlasseSubstantiv

klasa (edukacja, edukacyjny) grupa dzieci w szkole
noun

KlasseSubstantiv

klasa (informatyka, informatyczny) w programowaniu obiektowym: typ wyrażony przez rekord danych wraz z funkcjami operującymi na tych danych
noun

KlasseSubstantiv

klasa (matematyka, matematyczny) uogólnienie pojęcia zbioru na dowolne kolekcje obiektów spełniających pewien warunek;
noun

KlasseSubstantiv

klasa noun
dobry styl

KlasseSubstantiv

klasa noun
pewien zbiór spełniający dane kryteria

KlasseSubstantiv

klasa noun
pomieszczenie (sala) w szkole, gdzie odbywają się lekcje

KlasseSubstantiv

klasa noun
standard środków lokomocji, np. kolei, samolotów; środek lokomocji tego standardu

KlasseSubstantiv

klasa robotnicza noun

die Arbeiterklasse [der Arbeiterklasse; die Arbeiterklassen]Substantiv

klasa średnia noun

die Mittelschicht [der Mittelschicht; die Mittelschichten]Substantiv

kłaść (potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) przekonywać kogoś do seksu ze sobą
verb

legen [legte; hat gelegt] (Akkusativ)Verb

kłaść verb
budować

legen [legte; hat gelegt] (Akkusativ)Verb

kłaść verb
pokrywać warstwą

legen [legte; hat gelegt] (Akkusativ)Verb

kłaść verb
sprawiać że ktoś się położy, lub pójdzie spać

legen [legte; hat gelegt] (Akkusativ)Verb

kłaść verb
układać

legen [legte; hat gelegt] (Akkusativ)Verb

kłaść verb
umieszczać coś w jakimś miejscu

legen [legte; hat gelegt] (Akkusativ)Verb

kłaść verb
zmieniać pozycję na leżącą

legen [legte; hat gelegt] (Akkusativ)Verb

kłaść verb
zmieniać pozycję przedmiotu na poziomą

legen [legte; hat gelegt] (Akkusativ)Verb

klaser (filatelistyka) specjalny album do przechowywania kolekcji znaczków pocztowych, pocztówek, etykiet itp.;
noun

das Briefmarkenalbum [des Briefmarkenalbums; die Briefmarkenalben]Substantiv

klasizm

Klassismus

klaskać verb
wielokrotnie uderzać dłonią o dłoń, zwykle wyrażając w ten sposób uznanie

klatschen [klatschte; hat geklatscht]Verb

kląskawka zwyczajna animal name

das Schwarzkehlchen [des Schwarzkehlchens; die Schwarzkehlchen]animal name

klaster (biologia, biologiczny) grupa sąsiadujących genów, kodujących blisko spokrewnione białka;
noun

der Cluster [des Clusters; die Cluster, die Clusters]Substantiv

2345