Polsk-Tysk ordbok »

koń betyder på tyska

PolskaTyska
koń (sport, sportowy) przyrząd gimnastyczny w formie skrzyni na czterech nogach
noun

Seitpferd | PferdSubstantiv

koń (szachy, pojęcie szachowe) (potocznie, potoczny) skoczek szachowy;
noun

Pferd | SpringerSubstantiv

koń (zoologia, zoologiczny) zwierzę z gatunku Equus caballus L., hodowane jako pociągowe lub do jazdy wierzchem;
noun

das Pferd [des Pferd(e)s; die Pferde]Substantiv

koń mechaniczny (fizyka, fizyczny) jedna z pozaukładowych jednostek mocy;
noun

die Pferdestärke [der Pferdestärke; die Pferdestärken]Substantiv

koń na biegunach noun

das Schaukelpferd [des Schaukelpferd(e)s; die Schaukelpferde]Substantiv

koń siwej maści phrase

der Schimmel [des Schimmels; die Schimmel] (Pferd)Phrase

koń trojański (przenośnie, przenośnia) o czymś pozornie wyglądającym na przyjacielski podarunek, w rzeczywistości będącym niebezpieczeństwem; ukryte niebezpieczeństwo; spisek, podstęp

Trojanisches Pferd

koń wyścigowy noun

das Rennpferd [des Rennpferd(e)s; die Rennpferde]Substantiv

koń zimnokrwisty (jeździectwo, jeździecki) (rolnictwo, rolniczy) koń silny, masywny o spokojnym temperamencie;
noun

der Kaltblut [des Kaltblut(e)s; die Kaltblute]Substantiv

końcowy adjective
ten przed definitywnym końcem; bliski końcowi

abschließendAdjektiv

kończyna (anatomia, anatomiczny) narząd ruchu u kręgowców
noun

Glied | GliedmaßeSubstantiv

kończyć verb
wykonywać coś, co zostało zaczęte, do końca

enden | beendenVerb

kończyć się

alle

końcóweczka (zdrobniale) od końcówka
noun

EndchenSubstantiv

końcówka (językoznawstwo, językoznawczy) (gramatyka) końcowy element wyrazu podlegający odmianie
noun

die Endung [der Endung; die Endungen]Substantiv

koński należący do konia

Pferde-

koński ogon noun

der Pferdeschwanz [des Pferdeschwanzes; die Pferdeschwänze]Substantiv

bezkońcówkowy (językoznawstwo, językoznawczy) nie mający końcówki fleksyjnej
adjective

endungslosAdjektiv

diakoński (kościelny) związany z osobą lub tytułem diakona
adjective

diakonischAdjektiv

dokończyć verb

beenden [beendete; hat beendet]Verb

drakoński (książkowy) bardzo restrykcyjny i surowy
adjective

drakonisch [drakonischer; am drakonischsten]Adjektiv

egzamin końcowy noun

das Examen [des Examens; die Examina, die Examen]Substantiv

frankoński adjective
związany z Frankonią lub Frankończykami

fränkisch [fränkischer; am fränkischsten]Adjektiv

gaskoński adjective
związany z Gaskonią lub Gaskończykami, dotyczący Gaskonii

gaskognischAdjektiv

hongkoński adjective
związany z Hongkongiem, dotyczący Hongkongu

HongkongerAdjektiv

kał koński noun

der Pferdeapfel [des Pferdeapfels; die Pferdeäpfel]Substantiv

koniec końców (związek frazeologiczny) ostatecznie
adverb

am Ende des TagesAdverb

mieć na końcu języka verb
chcieć coś powiedzieć, ale powstrzymać się, zrezygnować w ostatniej chwili

auf der Zunge liegenVerb

mieć na końcu języka verb
wiedzieć, co się chce powiedzieć, ale w danej chwili to umknęło; mieć wrażenie, że za chwilę się to przypomni

auf der Zunge liegenVerb

mięso końskie noun

das Pferdefleisch [des Pferdefleisch(e)s; —]Substantiv

napisy końcowe (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) dodawana na końcu filmu, programu telewizyjnego itp., lista nazwisk aktorów obsady i osób zaangażowanych w produkcję
noun

der Nachspann [des Nachspann(e)s; die Nachspanne|Nachspänne]Substantiv

niedokończony adjective
nie doprowadzony do końca, nie mający zakończenia

unvollendetAdjektiv

nieskończoność (matematyka, matematyczny) dowolna liczba kardynalna większa od każdej liczby naturalnej
noun

die Unendlichkeit [der Unendlichkeit; die Unendlichkeiten]Substantiv

nieskończoność (matematyka, matematyczny) punkt leżący "na horyzoncie" do którego może dążyć funkcja lub ciąg
noun

die Unendlichkeit [der Unendlichkeit; die Unendlichkeiten]Substantiv

nieskończoność (matematyka, matematyczny) właściwość zbioru liczniejszego od każdego zbioru n-elementowego, gdzie n jest liczbą naturalną
noun

die Unendlichkeit [der Unendlichkeit; die Unendlichkeiten]Substantiv

nieskończoność (potocznie, potoczny) lemniskata, symbol nieskończoności (1.5), ∞
noun

die Lemniskate [der Lemniskate; die Lemniskaten]Substantiv

nieskończoność noun
brak końca i granic w czasie

die Unendlichkeit [der Unendlichkeit; die Unendlichkeiten]Substantiv

nieskończoność noun
brak końca i granic w przestrzeni

die Unendlichkeit [der Unendlichkeit; die Unendlichkeiten]Substantiv

nieskończony adjective
niemający końca, niekończący się

unendlich | endlosAdjektiv

okoń (ichtiologia, ichtiologiczny) Perca fluviatilis Linnaeus, słodkowodna ryba drapieżna;
noun

Barsch [barscher; am barschesten]Substantiv

12