Polska | Tyska |
---|---|
kij noun długi patyk; | der Stock [des Stock(e)s; die Stöcke, die Stöcker]Substantiv |
kij bejsbolowy (sport, sportowy) pałka używana do odbijania piłki podczas gry w baseball noun | BaseballschlägerSubstantiv |
kij deszczowy (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument perkusyjny wykonany z pustego kawałka egzotycznego drewna wypełnionego małymi kamykami lub ziarenkami owoców, które przesypują się z góry na dół wewnątrz kija imitując dźwięk kropel spadającego deszczu noun | der RegenmacherSubstantiv |
kij golfowy noun | der Golfschläger [des Golfschlägers; die Golfschläger]Substantiv |
kij hokejowy (sport, sportowy) przyrząd do popychania krążka podczas gry w hokej noun | der Hockeyschläger [des Hockeyschlägers; die Hockeyschläger]Substantiv |
kij i marchewka | |
kij od miotły noun | der Besenstiel [des Besenstiel(e)s; die Besenstiele]Substantiv |
kij od szczotki noun | der Besenstiel [des Besenstiel(e)s; die Besenstiele]Substantiv |
kij w mrowisko coś, co burzy daną strukturę i wywołuje zamęt | |
kijanka (etnografia, etnograficzny) (historia, historyczny, historycznie) narzędzie w postaci kija, deszczułki lub drewnianej łopatki używane dawniej do prania w rzece lub jeziorze, a także do obijania lnu; noun | der Bleuel [des Bleuels; die Bleuel]Substantiv |
kijanka (zoologia, zoologiczny) larwa płazów bezogonowych prowadząca wodny tryb życia; noun | die Kaulquappe [der Kaulquappe; die Kaulquappen]Substantiv |
kijowski adjective związany z Kijowem, dotyczący Kijowa | KiewerAdjektiv |
Kijów (geografia, geograficzny) miasto nad Dnieprem, stolica Ukrainy; noun | Kiew | KyjiwSubstantiv |
Baskijka (etnografia, etnograficzny) kobieta z ludu Basków, przedstawicielka narodu zamieszkującego tereny na pograniczu Hiszpanii i Francji nad Zatoką Biskajską noun | die Baskin [der Baskin; die Baskinnen]Substantiv |
baskijka noun | die Baskenmütze [der Baskenmütze; die Baskenmützen]Substantiv |
baskijski (językoznawstwo, językoznawczy) język Basków; noun | Baskisch | baskischSubstantiv |
baskijski adjective związany z Baskami, dotyczący Basków | Baske | baskischAdjektiv |
beret baskijski noun | die Baskenmütze [der Baskenmütze; die Baskenmützen]Substantiv |
czapeczka baskijska noun | die Baskenmütze [der Baskenmütze; die Baskenmützen]Substantiv |
frankijski (historia, historyczny, historycznie) (starożytność) - średniow. właściwy Frankom, związany z Frankami (germańskim plemieniem) adjective | fränkisch [fränkischer; am fränkischsten]Adjektiv |
Irakijczyk noun obywatel Iraku | der Iraker [des Irakers; die Iraker]Substantiv |
Irakijka noun obywatelka Iraku | die Irakerin [der Irakerin; die Irakerinnen]Substantiv |
język baskijski adjective | Baskisch [baskischer; am baskischsten]Adjektiv |
Lankijczyk noun obywatel Sri Lanki | Sri LankerSubstantiv |
Lankijka noun obywatelka Sri Lanki | Sri Lankerin | Sri-LankerinSubstantiv |
lankijski adjective odnoszący się do państwa Sri Lanka | sri-lankischAdjektiv |
makijaż (kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) czynność nakładania na twarz kosmetyków, sztuka zdobienia twarzy noun | Make-up | SchminkenSubstantiv |
makijaż (kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) kosmetyki (szminka, tusz, cień do powiek itp.) nałożone na twarz noun | Schminke | Make-upSubstantiv |
monakijczyk noun mieszkaniec Monako (stolicy państwa Monako) | der Monegasse [des Monegassen; die Monegassen]Substantiv |
Monakijczyk noun obywatel Monako | der Monegasse [des Monegassen; die Monegassen]Substantiv |
monakijka | |
Monakijka noun obywatelka Monako | MonegassinSubstantiv |
monakijski adjective odnoszący się do państwa Monako | monegassischAdjektiv |
Oktiabrskij (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Rosji, w Baszkortostanie, położone u podnóża Gór Ilmeńskich; noun | OktjabrskiSubstantiv |
oskijski (językoznawstwo, językoznawczy) język oskijski; noun | OskischSubstantiv |
oskijski adjective związany z Oskami, dotyczący Osków | oskischAdjektiv |
Pawłowskij Posad (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Rosji, w obwodzie moskiewskim, nad rzeką Klaźmą; noun | Pawlowski PossadSubstantiv |
staroturkijski noun język staroturkijski (1.1), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski; | AlttürkischSubstantiv |
staroturkijski adjective odnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.; | alttürkischAdjektiv |
tokijczyk noun mieszkaniec Tokio | TokioterSubstantiv |